cf. Երգիծանութիւն.
ԵՐԳԻԾԱՆՈՒԹԻՒՆ ԵՐԳԻԾԱՆՈՒՄՆ ԵՐԳԻԾՈՒՄՆ. Երգիծանելն, եւ իլն, ըստ ամենայն առման.
Երգիծանութիւն խառնեալ ընդ ազեաց. (Նար. ՟Խ՟Ը։)
Յերգիծանումն եւ ի կոխումն. (Լմբ. առ լեւոն.։)
Եղիցի քաղաքն դիոսպօլացւոց յերգիծումն (այսինքն ի պատառումն, ἕκρυγμα ) եւ բղխեսցեն ջուրք. (Եզեկ. ՟Լ. 16։)
Իբրեւ ետես զերգիծումն. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | երգիծումն | երգիծմունք |
accusatif | երգիծումն | երգիծմունս |
génitif | երգիծման | երգիծմանց |
locatif | երգիծման | երգիծմունս |
datif | երգիծման | երգիծմանց |
ablatif | երգիծմանէ | երգիծմանց |
instrumental | երգիծմամբ | երգիծմամբք |